คุณคุ้นเคยกับชื่อเมนูอาหารเช่น กระเพาะปลา หูฉลามน้ำแดง เป็ดปักกิ่ง หอยเป๋าฮื้อหรือจะเป็นซอสเอ้กซ์โอ กับบ้างมั้ย ? เราเชื่อว่าคุณอาจจะเคยได้มีโอกาสลิ้มรสอาหารที่กล่าวมานี้กับบ้างนะคะ แต่รู้มั้ยว่าอาหารเหล่านี้ ข้ามน้ำข้ามทะเลมากจากแผ่นดินจีนและได้หลอมรวมกับวัฒนธรรมการกินของชาวไทยมาอย่างช้านานแล้ว อาหารจีนจึงเป้นอาหารที่มีประวัติสาสตร์มาอย่างยาวนาน เป็นรากเหง้าวัฒนธรรมของชาวจีนที่ย้อนไปไกลในสมัยประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาอย่างยาวนาน
ในสมัยก่อนประวัติศาสตร์เรื่อยมาจนถึงยุคประวัติศาสตร์ ชาวจีนนั้นนิยมนำผักและธัญพืชมาประกอบเป็นอาหารมื้อหลัก เนื่องจากแผ่นดินจีนมีความอุดมสมบูรณ์ เป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมมาจากสังคมเกษตรกรรม ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีโอกาสทานเนื้อสัตว์กันมากเท่าไหร่ แต่สังคมจีนในช่วงนั้นยังมีชนชั้นที่แแตกต่างกันมาก นั่นคือกลุ่มบุคคลที่เรียกว่า “เป็นผู้มีอันจะกิน” ที่สามารถจะหาซื้ออาหารที่เป้นเนื้อสัตว์มารับประทานได้มากกว่ากลุ่มชาวบ้านธรรมดาสามัญทั่วไป ยิ่งในพระราชสำนักจีนด้วยแล้วนั้น จะมีการปรุงอาหารจากเนื้อสัตว์มากมาย อุดมไปด้วยอาหารที่ชาวบ้านทั่วๆไปไม่สามารถซื้อหามาปรุงเพื่อรับประทานได้ เรียกได้ว่าเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยอาหารพิเศษเลยทีเดียว
อีกวัฒนธรรมหนึ่งที่เป็นที่นิยมในจีนนั่นก้คือ วัฒนธรรมการทานอาหารที่ปรุงสดใหม่ ร้อนกรุ่น ซึ่งเป็นค่านิยมมาจากความเชื่อตั้งแต่ครั้งโบราณกาลที่กล่าวกันต่อๆมาว่า “สัตว์น้ำมีกลิ่นคาว เนื้อสัตว์เหม็นสาบ ผักหญ้าเหม็นเขียว” ดังนั้นการปรุงอาหารให้สุก สดใหม่ และร้อนกรุ่นนั้น จะช่วยขจัดกลิ่มต่างๆที่กล่าวมาได้ตามข้อมูลที่ได้ระบุไว้ในตำราอาหารสกุลหลู่แห่งสมัยชุนชิว ที่บันทึกไว้อย่างชัดเจน
นอกจากนี้การปรุงอาหารของชาวจีนนั้นยังขึ้นชื่อเรื่องความพิถีพิถัน เนื่องด้วยชาวจีนนั้นมีความเชื่อในเรื่องการปรุงอาหารเป็นอย่างยิ่ง ตำราประวัติศาสตร์ของจีนก็มีการกล่าวถึงความพิถีพิถันในการปรุงอาหารของจีนไว้อย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเทคนิดที่สามารถพลิกแพลงรสชาติหาหารจานหนึ่งๆได้อย่างหลากหลาย หรือเทคนิกการปรุงที่ล้ำเลิศที่ซับซ้อนและมีความพิถีพิถันมาก และเป็นวัฒนธรรมที่สืบทอดมาถึงปัจจุบัน และเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่าในมุมมองด้านวัฒธรรมของชาวจีนที่สืบต่อมาอย่างยาวนานเช่นเดียวกัน